Alle berichten van Marco

Het VreemdelingenCollectief brengt debuut Niemandsland uit bij Highway Music

‘Niemandsland’ staat voor karakter- en inspiratievolle Nederlandstalige bezinning. “Nieuw, fris, eigentijds, aansprekend en authentiek”, zo duidde oud Flevo Festival-presentator Richard van der Grijn bij het releaseconcert dat het VreemdelingenCollectief op zaterdag 6 april organiseerde voor vrienden en bekenden in Bonfire (voormalig Bibelot) te Dordrecht. En multidisciplinair, want Niemandsland is meer dan muziek alleen. Niet alleen muzikanten werkten mee aan dit project. Ook beeldend kunstenaars en schrijvers plaatsten hun signatuur. ‘Laat je inspireren!’; dat is de oproep van de auteurs. Niemandsland wordt uitgegeven door Highway Music en ligt sinds een week in de winkels.

“Door boekvorm is de intentie van Niemandsland goed te ervaren”, zegt initiator, liedjesschrijver en zanger Johan Jeras. “Namelijk: ‘stille tijd’, ‘momenten van meditatie’, ‘aanbidding’, ‘het zoeken naar God’, maar ook, om in muziekcategorieën te spreken, ‘worship’ en ‘liederen voor de kerk’. Zelf noemen we het graag ‘bezinning’.” Niemandsland is een album en boek in één en wordt in de vorm van een uniek hardcover boek, inclusief cd, uitgegeven: 48 fullcolour pagina’s vormen rondom elf thema’s een verzameling van liedjes, kunstwerken en teksten.

Volgens Jeras is Niemandsland geboren uit het verlangen om bewuste momenten met God door te brengen: “Het idee is om met teksten, beelden en muziek uiting te geven aan gedachten en gevoelens. In onze ‘moerstaal’. Daarbij versterken de teksten, beelden en muziek elkaar.” De teksten en beelden (o.a. schilderijen, tekeningen, foto’s en zeefdruk) op Niemandsland zijn meditatief. De liedjes persoonlijk en gericht op God. Het thema ‘tussen hemel en aarde’ is de rode draad van het Niemandsland-project. Jeras: “Met de voeten op vaste grond zijn we bezig met dingen van boven. Aan een wereld die tastbaar is, maar toch ook weer niet.”

Het VreemdelingenCollectief: nieuw en ervaren
Het VreemdelingenCollectief is een nieuwe naam, maar achter dit gezelschap gaat een behoorlijke hoeveelheid aan ervaring schuil. Rondom liedjesschrijver en frontman Johan Jeras is een ‘collectief’ gevormd door de muzikanten Arjan de Wit (o.a. elektrische en akoestische gitaar, basgitaar, piano, glockenspiel, elektronische instrumentatie), Gert van Immerzeel (o.a. elektrische en akoestische gitaar, basgitaar, percussie) en David Westveer (drums en percussie). Alleen of samen speelden/spelen deze muzikanten in andere formaties (o.a. 3FM Serious Talent Void of Air, Soul Survivor, Roald Schaap, Jedi Noordegraaf, Zerah John & The Great Escape). Tot 2008 werkten Johan, Arjan, Gert en David samen onder de naam Void of Air en speelden reeds op allerlei podia (o.a. Melkweg, 013, Tivoli, Het Paard, Effenaar), tourden met o.a. The Voilet Burning, stonden meerdere malen op het Flevo Festival en deelden het podium met christelijke artiesten als Kevin Max en Luna Halo, maar ook met bands als Racoon, Voicst, 16Down,  Campsite en The Gathering. Arjan de Wit werkte daarnaast in het verleden samen met aanbiddingsleiders als Tim Hughes en Matt Redman.

Voor het Niemandsland-project sloot een flinke groep muzikanten, schrijvers en beeldend kunstenaars zich aan:
– Amanda Lock (zang, bekend als zangleider van Soul Survivor);
– Jozua Dieleman (piano, bij o.a. Reni & Elisa Krijgsman, Thieme Schipper);
– Mijndert van der Beek (banjo, o.a. bij Country Trail Band);
– Robbert Deurloo (percussie/drumloops, drummer bij o.a. Soul Survivor, Hanne de Vries);
– Sergej Visser (tekstbewerking, o.a. bij Schrijvers voor gerechtigheid, Psalmen voor Nu);
– Irene van den Bos, Michael van Kekem, Victor van der Griendt, Hannie Deventer, Roald Schaap, Rien Schenkel,
Rieneke Vrooland, Claudine Grin, Tabitha Bouwman-van Dartel en Lydia van Brussel
(beeldend kunstenaars, grafisch vormgevers en/of fotografen);
– Hans Deventer (schrijver, overdenkingen);
– Jos de Keijzer en David Westveer (schrijvers: aanvullende teksten/oneliners).

Arjan de Wit en Gert van Immerzeel, in het dagelijkse leven actief als producenten bij Room Service Music (o.a. voor Jedi Noordegraaf, Soul Survivor, Roald Schaap, Hanne de Vries en Live@Opwekking) tekenden voor de productie, mixage en mastering.

Niemandsland is verkrijgbaar bij de christelijke boekhandels en via www.vreemdelingencollectief.nl (winkelprijs € 17,95).

Het VreemdelingenCollectief deelt ook online uit haar album. Via de website www.vreemdelingencollectief.nl en via social media (o.a. www.facebook.com/vreemdelingencollectief ) zijn de afgelopen weken werken van Niemandsland online gezet.  Een impressiefilmpje van Niemandsland is op YouTube te vinden ) evenals de videoclip/single ‘Niet van hier’ (zie http://youtu.be/1fsOlUtF4Yg).

www.vreemdelingencollectief.nl

Eerste Christelijke Film 10-daagse van 10-20 april 2013

Van 10 tot en met 20 april 2013 vindt de allereerste Christelijke Film 10-daagse plaats. Tijdens deze campagne zetten (christelijke) boekhandels tien dagen lang  christelijke films centraal. Het doel is tweeledig: aan de ene kant het onder de aandacht brengen van christelijke films onder een breed publiek; aan de andere kant het bevorderen van de verkoop van christelijke films vanuit de boekhandel. Tijdens de Christelijke Film 10-daagse ontvangt iedere consument bij besteding van minimaal € 12,50 aan films gratis de speelfilm The Mighty Macs. Dit waargebeurde verhaal gaat over de jonge en ambitieuze vrouw Cathy Rush. Ze komt terecht in een strenggelovige omgeving; maakt daar het verschil en schrijft geschiedenis.

Over Mighty Macs

Het is 1971. Cathy Rush (Carla Gugino, Mr. Popper’s PenguinsAmerican Gangster) is een vrouw die haar tijd ver vooruit is. Ze staat op het punt een groot nieuw avontuur aan te gaan. Ze wordt ingehuurd door Immaculata Women’s College, een katholieke meisjesschool, om het basketball team te leiden. Maar er is geen gymzaal, geen geld, en de behoorlijk ouderwetse moeder-overste houdt haar scherp in de gaten. Cathy krijgt hulp van zuster Sunday en samen slagen ze erin problemen te overwinnen en succes te boeken, waarbij de katholieke zusters en de vooruitstrevende Cathy steeds meer waardering voor elkaar krijgen.

Samen zingen voor Oeganda, vrijdagavond 12 april 20:00 uur De Hoeksteen, GRATIS TOEGANG

Wie op vrijdagavond 12 april niets in zijn agenda heeft staan, doet er goed aan die avond een bezoek te brengen aan De Hoeksteen in IJsselmuiden. Tussen 20:00 uur en 22:00 uur is er een gezellig samenzijn onder de naam  ‘Samen zingen voor Oeganda’.

Op 29 mei 2013 lopen 130 mannen in Oeganda een marathon, waarbij elke deelnemer minimaal € 10.000 moet bijdragen aan het goede doel. Met het geld worden lokale opbouwinitiatieven ondersteund onder leiding van de gerenommeerde hulpverleningsorganisaties met een christelijke achtergrond zoals Compassion en Open Doors. Elke euro wordt door deze organisaties zorgvuldig uitgegeven, waardoor zo veel mogelijk mensen worden geholpen.

‘Op 12 april brengen wij de Musketiermarathon nog een keer onder de aandacht met een gezellige, inspirerende avond’, aldus initiatiefnemer Hilbert Steen Redeker, die daarbij direct aangeeft dat dit bijzondere concert de moeite van het bezoeken meer dan waard is. ‘Onder leiding van de band Gware zal er veel worden gezongen en daarnaast zijn er diverse stands die kunnen worden bezocht. Jurrien ten Brinke van Compassion zal nog een korte toespraak houden over het werk dat door deze organisatie wordt verricht.’

Iedereen is om 20:00 uur van harte welkom in de Hoeksteen om de marathonlopers een hart onder de riem te steken en een bijdrage te leveren aan het goede doel. Steen Redeker ziet het helemaal zitten. ‘Het wordt een super gezellige avond. De toegang is gratis, zodat de bezoekers misschien een extra bijdrage kunnen leveren aan de goede doelen. Ook hiervoor geldt dat alle kleine beetjes helpen. ’

Alle info over de marathon: http://www.musketiermarathon.nl/

TimZingt; column op Festival 316

Zomer 1995, in een spontane opwelling meld ik me, 16 jaar oud, aan om mee te werken aan het Youth For Christ Festival in Gorinchem. Het zou het eerste festival worden waaraan ik meewerkte. Mijn taak: och het had niet al teveel om het lijf. We deden wat promotiewerk in de stad om mensen naar de tent net buiten de waterpoort te lokken. Daar schonk ik ranja en waarschijnlijk verkochten we wat bij de Macro ingekochte chips en blikjes cola. Meer niet. Verder was ik ook meer deelnemer en publiek (want daar hadden we altijd behoefte aan)

Mijn zelf aangemeten hoofdtaak: contact houden met de vrouwelijke medewerkers van mijn leeftijd. Heel belangrijk voor een tiener met een lijf vol gierende hormonen. Ik vermaakte hen met mijn aandacht, flauwe grapjes, welgemeende interesse en wijze (op verzoek geestelijke) raad. Op dat moment ontfermde ik me niet over één, maar over een drietal meiden die ik wel leuk vond. In het kader van risicospreiding, denk ik. Iets waar de gemiddelde belegger nog iets van kan leren.

De sfeer van het festival was prachtig. Ik genoot met volle teugen van het werk, het optrekken met het team, de muziek. We hadden een voor ons doen gave line up met Mozes Creeble, een onbekende christelijke DJ en Darell Mansfield, een gospelblueslegende. Headbangen, dansen, zingen. Eén gaaf en groot feest en nog voor God ook!

Ik leerde daar dat gave muziek en een mooi festival iets is wat christenen juist goed kunnen organiseren. Christenen hebben de naam belegen en suf te zijn. Niets bleek minder waar! Later maakte ik het vaker mee bij het Flevofestival, bij In de Ruimte kampen en op de EO jongerendag.

Nog later had ik als artiest een bijdrage als cabaretier: eerst in Voorwaar en later als Timzingt. Altijd wilde ik ook medewerker zijn, want dat geeft een extra kick: samen met anderen zo’n feest tot een succes maken. Dat is een onbetaalbare ervaring. Ik weet dat 316 een mooi plekje gaat krijgen in die rij. Het Youth-festival in Gorinchem was de start van een hele reeks mooie christelijke festivals die ik heb beleefd en met één van die meiden ben ik ondertussen getrouwd.

www.festival316.nl

We doen ons niet voor als perfecte Christenen

De band LEV zingt over totale overgave aan de Heere Jezus. De vraag is of mensen dat kunnen, maar hierover zingen is volgens muzikant Freek van der Brugge geen probleem. “Als we beseffen wie God is en verlangen naar een totale overgave, mag hierover gezongen worden,” zegt hij. Deze maand presenteert zijn band LEV het nieuwe album Met hart en handen. CIP.nl sprak met zangleider Freek.

De echtheid van het christelijk geloof neemt, gelet op de cd, een belangrijke plaats in. “Doen alsof we perfect zijn, is niet een levenshouding zoals God het heeft bedoeld,” vertelt Freek. Bij de omschrijving van het lied Leer mij echt zijn, zegt hij hierover: “Voor Jezus zijn de Farizeeërs huichelaars omdat ze aan iedereen lieten zien dat ze aan het bidden en vasten waren. Ik wil geen christen zijn voor het publiek. God kijkt naar de binnenkant. In de Bergrede leert Jezus ons dat het dienen van God begint in ons binnenste, in onze diepste lagen. In dit lied vragen we God of Hij ons wilt helpen om niet hypocriet te zijn, maar dat we oprecht, echt en eerlijk willen zijn.”

Niet perfect
Als muzikant levert die echtheid naar eigen zeggen geen krampachtige houding op. “We brengen een krachtige boodschap, die tegelijkertijd inhoudt dat we niet perfect zijn. Mensen mogen zien dat we streven naar echtheid en dat het vervolgens niet altijd lukt.” Daarnaast staat op de nieuwe album van LEV het nummer Doen wat wij zingen. “God geniet zeker van onze liederen en onze muziek, maar dat heeft niet veel waarde als het los staat van wie we zijn en onze daden.” Freek citeert Amos 5:23-24, ‘Bespaar mij het geluid van jullie liederen; de klank van jullie harpen wil ik niet horen. Laat liever het recht stromen als water en de gerechtigheid als een altijd voortvloeiende beek.’

Verder staat op het album van LEV een lied waarmee de onderlinge eenheid wordt benadrukt. “Naast mijn inzet voor deze band, speel ik regelmatig op conferenties waarbij christenen met diverse achtergronden elkaar ontmoeten. Dan valt mij op dat wanneer christenen samen het oog gericht houden op God, de verschillen verdwijnen. Simpelweg omdat we dan omhoog kijken in plaats van naar elkaar. God maakt ons één. Het is bijzonder omdat mee te maken.” Freek verwijst naar het Nederlands elftal. “Tijdens een wereldkampioenschap voetbal hebben we als Nederlanders hetzelfde doel en maakt Oranje ons één als landgenoten.”

Eenheid in verscheidenheid
De realiteit is dat christenen in diverse groepen bij elkaar komen en dan vaak ook nog dezelfde liederen tot God zingen. “Kerkscheuringen zijn niet goed, maar verschillende vormen mogen er zijn,” zegt Freek. “Iedere kerk heeft verschillende vormen of stijlen. Dat is prima. Eenheid in God is niet hetzelfde als eenheid in denominaties.” Als onderdeel van een muziekteam vindt Freek het daarnaast belangrijk om rekening te houden met de gemeenteleden. “We moeten kijken wat we kunnen bijdragen aan de kerk in plaats van onze eigen wil opleggen. Als een grote groep mensen waarde hecht aan het orgel dan mogen we daar niet aan voorbij gaan.”

LEV wil een brug slaan met hun liederen tussen de verschillende kerkgemeenschappen en tradities. Sinds de groep twee jaar geleden hun eerste album Words are not enough uitbracht, heeft de groep in kerken en op conferenties in heel Nederland aanbidding geleid.

Klik hier voor meer informatie over LEV.

Door  Jeffrey Schipper op CIP.nl

Speciaal programma voor jeugdleiders tijdens EO-Jongerendag

De Evangelische Omroep biedt in samenwerking met JOP en Youth for Christ tijdens de EO-Jongerendag een speciaal programma aan voor jeugdleiders. Met dit exclusieve jeugdleidersprogramma kan de jeugdleider samen met de jeugd het beste uit de EO-Jongerendag halen.

Voordat het feest in het Gelredome losbarst is er voor de jeugdleiders de gelegenheid om de dag met een gratis kop koffie of thee met elkaar te beginnen. Tussen 11:30 en 13:00 start elk kwartier een training waarin de jeugdleiders uitgedaagd worden om alles uit de EO-Jongerendag te halen wat er in zit. Door de training worden leiders gezamenlijk geïnspireerd voor uitdagend jongerenwerk. Bij elke training wordt een jongerenprogramma aangeboden dat kan worden gebruikt voor een jeugdavond. Deze avond zal een passend vervolg geven aan het thema van de EO-Jongerendag: Can You Hear Me.

Aan het einde van de training is er voor de jeugdleiders de mogelijkheid zich in te schrijven voor een inspirerende seminar tijdens de rust van de EO-Jongerendag. Lindz West, de leadzanger van LZ7, zal dan een exclusieve seminar geven. West, die zelf regelmatig langs scholen gaat voor lezingen, heeft veel ervaring met het werken voor en met jongeren. Het gebruik maken van hun talenten is voor hem heel belangrijk. “We willen jonge mensen laten zien dat het mogelijk is om je droom na te leven, om talenten te gebruiken”, zegt West. Voor deze seminar is beperkt ruimte beschikbaar. De seminar kan alleen in combinatie met de training gevolgd worden. Vol is vol.

www.eo.nl/

Eveline Cocu blog Carreveline

“Wow” is het woord dat als eerste in mij opkomt als ik terugdenk aan afgelopen zondag. Een dag waar ik lang naar uitgekeken heb en die in een flits voorbij gegaan is.

Koninklijk Theater Carré, het leek te mooi om waar te zijn en stiekem..? Stiekem was dat ‘t ook. De ongelooflijk mooie zaal met haar betoverende sfeer en haar omvangrijke geschiedenis is zó ontzettend indrukwekkend!

Een paar maanden geleden al begon ik met de voorbereidingen, nog niet beseffende hoe groots dit zou zijn. Ik had het voorrecht om met het Metropole Orkest samen te werken. Zij maakten de (briljant mooie!!!) arrangementen voor het orkest en ik mocht me storten op de vocale arrangementen.

Alles kwam uiteindelijk samen bij de repetities, die behalve hard werken ook eigenlijk direct genieten waren.

Na drie dagen repeteren was het eindelijk zover, de dag van het optreden. ‘s Morgens stond ik nog in de (ook ontzéttend mooie) schouwburg van Haarlem voor de paasdienst van re:connect, maar ‘s middags mocht ik dan eindelijk de artiesteningang van het mooiste theater van Nederland betreden. Dit klinkt heel interessant, maar je moet je voorstellen dat ik daar héél charmant met drie veel te roze koffers, een iPad-standaard en mijn, ook al zo veel te roze, handtas naar binnen strompelde, de meneer achter de balie compleet voorbij wilde lopen, teruggeroepen werd om mijn naam achter te laten, uiteraard mijn stralende glimlach showende en sorry roepende, en vervolgens verder sjouwde de trappen op, niet doorhebbende dat ik de lift daarbij passeerde. Jep, mijn entrance was overweldigend…ehm.. lomp.

Wel wil ik even gezegd hebben dat ik deze entrance niet had kunnen realiseren zonder de hulp van mijn trouwe steun en toeverlaat, die mij niet alleen hielp met sjouwen, maar ook zeer aardig én vooral zeer nuttig de deuren voor mij open hield.

Gelukkig belandde ik veilig in mijn kleedkamer en ik mocht (lees: móest) bijna meteen mijn galajurk aan voor de repetitie. Heel eventjes voelde ik mij een mooie prinses en had ik het idee dat ik, zo’n honderd kilo lichter, bijna zwévend door de gangen ging. Helaas realiseerde ik me al snel: zo’n jurk verandert slechts je voorkomen. De snoeren op en naast het podium hebben het zwaar te verduren gehad met mij.. en mijn jurk.

De avond zelf was gewéldig. De heerlijke nuchterheid van Elly en Rikkert tegenover de magie van het Metropole Orkest en de grootsheid van het theater maakten dat het concert héél persoonlijk, enórm grappig, súper mooi en ontzéttend bijzonder was.

Op vrijdag 12 april, om 17:35 uur zal het eerste deel van het concert worden uitgezonden op Omroep Max (Nederland 2).