Kerst en corona: het verhaal van nabestaanden in ‘Ik mis je’

Het Veluwse dorp Heerde werd dit voorjaar zwaar getroffen door het coronavirus. In een speciale aflevering van het EO-programma ‘Ik mis je’ praten presentatoren Arjan Lock en Marleen Stelling met nabestaanden van coronaslachtoffers. Hoe kijken zij terug op de achterliggende periode en hoe vieren zij kerst zonder hun geliefden?

EO

Aan het graf van Hennie van der Stege spreekt Marleen met Rudi en Wilgertine. Eind maart werd Hennie, Rudi’s moeder, naar het ziekenhuis gebracht. Al snel volgde de diagnose: corona. “Je wordt als familie uit elkaar getrokken”, vertelt Rudi. “Een voor een mochten we langskomen.” Op het moment dat Rudi afscheid neemt van zijn moeder, ziet zijn vrouw Wilgertine het kloppend hartje van hun gezonde dochter bij de 20 weken echo. Afscheid nemen van haar schoonmoeder kon niet: “Natuurlijk wist ik dat ze was overleden, maar ik heb nooit de bevestiging gehad.” Hoe staan Rudi en Wilgertine in dit roerige jaar stil bij kerst?

Niet alleen
“Kerst is bij uitstek een feest waarbij je vooruitkijkt en terugblikt”, zegt Stelling. “Ik vind het heel bijzonder om terug te blikken op een jaar dat voor velen van ons heel zwaar is geweest: met grote zorgen en een afscheid dat door coronaregels heel beperkt was… Dat trof me bij het graf. Door heel Nederland zijn er mensen die dit jaar zo hun kerst beleven. We missen elkaar. Misschien is het idee dat je in het gemis van je dierbare niet alleen bent, toch troostrijk. We zijn niet alleen, ook al zijn we ver bij elkaar vandaan.”

Bang voor besmetting
Arjan Lock praat met Jacqueline en haar dochter Pascalle. Hoe beleven zij de kerstdagen nu ze hun vader en opa moeten missen? Ab Kloezeman was bijna 80, maar nog heel vitaal toen hij zich op vrijdag 20 maart ineens niet lekker voelde. De volgende morgen werd hij met koorts opgenomen in het ziekenhuis. Corona. Jacqueline kan nog goed afscheid nemen van haar vader, maar voor Pascalle is dat anders: “Toen ik kwam, zei hij al niets meer. Ik probeerde naar hem te lachen, maar achter zo’n masker is dat natuurlijk niet te zien. Ik heb mijn hand op zijn schouder gelegd, maar ik durfde hem eigenlijk niet aan te raken, omdat ik zo bang was om besmet te raken.”

Militaire missie
Ook de 23-jarige Suzanna werd dit voorjaar geconfronteerd met Covid-19. In maart en april sprong de jonge sergeant-verpleger – samen met andere militairen – bij in woonzorgcentrum Brinkhoven. Voor Suzanna een heel bijzondere missie, op slechts vijf minuten van haar huis. “Elke dag overleed er wel een bewoner”, vertelt ze in ‘Ik mis je’. Deze missie heeft haar voor altijd veranderd.

“We realiseerden ons niet dat hij corona had”
Eén van de bewoners van woonzorgcentrum Brinkhoven was Hennie Rozendal. Hennie is een begrip in Heerde, de plaats waar hij in 1961 zijn winkel in radio’s, tv’s en wasmachines begon. Half maart kreeg zijn dochter Gerrie een telefoontje: haar vader was op zijn kamer gevonden en kon niet meer lopen. De dokter denkt aan een TIA. De week daarop mag Brinkhoven vanwege corona geen bezoek meer toelaten. “We realiseerden ons niet dat hij corona had”, vertelt Gerrie. “Hij is vijf weken ziek geweest. In zijn laatste week zijn we nog met een hoogwerker naar boven geweest om met hem te praten: heel bijzonder!” Wat betekent kerst voor Gerrie in een jaar waarin ze haar vader verloor?

De special  van ‘Ik mis je’ is op zaterdag 26 december om 19.00 uur te zien op NPO 2.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *