Van sommigen kreeg ik al bezorgde berichten met de vraag of het wel goed met me ging, het is al bijna een half jaar erg stil op deze pagina geweest. Daar is ook wel een reden voor helaas en dan heb ik het niet ‘alleen’ over Corona.

Na een relatie van ruim 20 jaar zijn Susanne en ik vorig jaar zomer – na een veel langere tijd van worsteling natuurlijk – uit elkaar gegaan. Je zult begrijpen dat dit een hele pijnlijke en heftige periode is geweest voor ons en onze kinderen. Een tijd van bezinning, gesprekken en ‘het leven’ opnieuw inrichten volgde. Hopelijk zul je ook begrijpen dat we de details van de scheiding niet met de hele wereld zullen delen omdat dit simpelweg persoonlijk is en niet op internet thuis hoort.

Ik ben dankbaar voor de support en liefde van familie en vrienden. En ook voor de betrokkenheid en zorg van mijn Leger des Heils leidinggevenden. Het leven is niet altijd maakbaar helaas. Dat blijkt nu weer. Het doet me veel pijn dat ons huwelijk uit elkaar is gevallen en ik voel de verdrietige gebrokenheid hiervan diep.

Als vader van onze kinderen blijf ik natuurlijk met Susanne verbonden en als ouders zorgen we beiden met volle inzet voor onze lieve kinderen in gedeeld ouderschap. Ik hoop van harte dat jullie onze privacy in deze zullen respecteren.

Ik wens jullie allemaal een gezegend nieuwjaar toe! Ondanks alles wat inmiddels achter ons ligt is er rust gekomen en ben ik hoopvol en vastbesloten om te blijven leven met geloof en hoop en liefde. En hopelijk komt er ook weer een tijd dat ik daarover zal zingen met jullie en voor jullie! Hij is erbij. Zelfs in de brokstukken.