De band LEV zingt over totale overgave aan de Heere Jezus. De vraag is of mensen dat kunnen, maar hierover zingen is volgens muzikant Freek van der Brugge geen probleem. “Als we beseffen wie God is en verlangen naar een totale overgave, mag hierover gezongen worden,” zegt hij. Deze maand presenteert zijn band LEV het nieuwe album Met hart en handen. CIP.nl sprak met zangleider Freek.

De echtheid van het christelijk geloof neemt, gelet op de cd, een belangrijke plaats in. “Doen alsof we perfect zijn, is niet een levenshouding zoals God het heeft bedoeld,” vertelt Freek. Bij de omschrijving van het lied Leer mij echt zijn, zegt hij hierover: “Voor Jezus zijn de Farizeeërs huichelaars omdat ze aan iedereen lieten zien dat ze aan het bidden en vasten waren. Ik wil geen christen zijn voor het publiek. God kijkt naar de binnenkant. In de Bergrede leert Jezus ons dat het dienen van God begint in ons binnenste, in onze diepste lagen. In dit lied vragen we God of Hij ons wilt helpen om niet hypocriet te zijn, maar dat we oprecht, echt en eerlijk willen zijn.”

Niet perfect
Als muzikant levert die echtheid naar eigen zeggen geen krampachtige houding op. “We brengen een krachtige boodschap, die tegelijkertijd inhoudt dat we niet perfect zijn. Mensen mogen zien dat we streven naar echtheid en dat het vervolgens niet altijd lukt.” Daarnaast staat op de nieuwe album van LEV het nummer Doen wat wij zingen. “God geniet zeker van onze liederen en onze muziek, maar dat heeft niet veel waarde als het los staat van wie we zijn en onze daden.” Freek citeert Amos 5:23-24, ‘Bespaar mij het geluid van jullie liederen; de klank van jullie harpen wil ik niet horen. Laat liever het recht stromen als water en de gerechtigheid als een altijd voortvloeiende beek.’

Verder staat op het album van LEV een lied waarmee de onderlinge eenheid wordt benadrukt. “Naast mijn inzet voor deze band, speel ik regelmatig op conferenties waarbij christenen met diverse achtergronden elkaar ontmoeten. Dan valt mij op dat wanneer christenen samen het oog gericht houden op God, de verschillen verdwijnen. Simpelweg omdat we dan omhoog kijken in plaats van naar elkaar. God maakt ons één. Het is bijzonder omdat mee te maken.” Freek verwijst naar het Nederlands elftal. “Tijdens een wereldkampioenschap voetbal hebben we als Nederlanders hetzelfde doel en maakt Oranje ons één als landgenoten.”

Eenheid in verscheidenheid
De realiteit is dat christenen in diverse groepen bij elkaar komen en dan vaak ook nog dezelfde liederen tot God zingen. “Kerkscheuringen zijn niet goed, maar verschillende vormen mogen er zijn,” zegt Freek. “Iedere kerk heeft verschillende vormen of stijlen. Dat is prima. Eenheid in God is niet hetzelfde als eenheid in denominaties.” Als onderdeel van een muziekteam vindt Freek het daarnaast belangrijk om rekening te houden met de gemeenteleden. “We moeten kijken wat we kunnen bijdragen aan de kerk in plaats van onze eigen wil opleggen. Als een grote groep mensen waarde hecht aan het orgel dan mogen we daar niet aan voorbij gaan.”

LEV wil een brug slaan met hun liederen tussen de verschillende kerkgemeenschappen en tradities. Sinds de groep twee jaar geleden hun eerste album Words are not enough uitbracht, heeft de groep in kerken en op conferenties in heel Nederland aanbidding geleid.

Klik hier voor meer informatie over LEV.

Door  Jeffrey Schipper op CIP.nl

Als LEV zijn we actief in kerken van verschillende gezindtes en achtergronden. We zien veel overeenkomsten tussen kerken, maar ook veel verschillen. We zien het als een uitdaging om aan te sluiten bij de specifieke beleving van een bepaalde kerk, zonder daarbij onze identiteit als LEV te verliezen. Onze missie is geslaagd wanneer we samen met de zaal in eenheid voor God hebben gezongen.

Het ‘Lied van eenheid’ gaat hierover. Een gedeelte van de tekst gaat als volgt:

‘Als wij samen zingen, Vader maak ons één;

Als wij U aanbidden, breek door muren heen;

Als wij U verhogen, bent U het die ons bindt;

Maak ons tot een kerk, waar U eenheid vindt.’

De kritische lezer zal vraagtekens plaatsen bij een dergelijke tekst. Wanneer kun je spreken van eenheid? Is eenheid een gevoel? Een wetenschap? Heb je eenheid wanneer iedereen tegelijk hetzelfde lied zingt? Wat is er nodig voor eenheid?

Interessante vragen. Wat kunnen we zeggen over deze eenheid?

Terwijl ik dit schrijf schaatsen er kinderen op de grote vijver vlakbij ons huis. Een eindje verder zwemmen een paar eenden in een groot wak. Het ziet er een beetje spannend uit.. Is het ijs wel dik genoeg? Onlangs zakte een ijsmeester nog door het ijs tijdens een interview met de NOS op Radio 1. Elke keer als er ijs ligt heb je van die spannende fases.. Zal het ijs het redden? Hoe dieper het ijs groeit, hoe veiliger het is. Elk jaar wachten de schaatsliefhebbers op het moment dat ze veilig allerlei tochten kunnen maken.

Ook in de kerk kan onze eenheid er wel zijn, maar heel dunnetjes en breekbaar. Het voelt spannend om samen op te trekken en dingen te ondernemen. Houdt onze eenheid het wel? Misschien is de binding die er is puur gebaseerd op dat je fysiek in dezelfde kerk zit. Maar ook onze eenheid kan groeien en zich verdiepen. Net als ijs kan eenheid een veilige basis worden waar onze kerk op kan bouwen.

Eenheid hoeft niet te betekenen dat we overal hetzelfde over denken. In een eenheid kun je prima van mening verschillen. De cruciale vraag is of onze meningsverschillen voor verdeeldheid zorgen. De kloven die ontstaan door meningsverschillen lijken vaak onoverbrugbaar. Hoe kunnen we die ander bereiken terwijl diegene zo anders denkt, voelt, ervaart en functioneert?

Wanneer je eenheid wil tussen voetbalsupporters, dan moet je een EK of een WK organiseren. De shirtjes van de plaatselijke voetbalvereniging gaan in de kast, en we trekken allemaal een oranje shirt aan. Dit opvallende verschijnsel is wel tekenend voor hoe wij mensen denken. Wanneer we ons richten op overkoepelende waarheden, ontstaat er eenheid.

In het schrijven van liederen en in het samen zingen is het belangrijk te zoeken naar zaken die voor iedereen zo zijn. Het is daarom belangrijk in het schrijven en het samen zingen om onze focus te hebben op God, wie Hij is en wat Zijn woord zegt. Wanneer we ons richten op deze overkoepelende waarheden zullen onderlinge verschillen niet voor onoverbrugbare verdeeldheid zorgen. Wanneer we elkaar vinden in de zaken van het hart, zullen we in liefde, respect en geduld met elkaar het gesprek aan kunnen gaan. Meningsverschillen drijven dan niet uiteen, maar vormen de bron van het gesprek waarin we elkaar beter leren kennen, verder helpen en inspireren.

Jezus zelf is ons voorbeeld. In een wereld die het niet met hem eens was, bleef hij dienend mensen liefhebben. Laten we elkaar in liefde en dienstbaar benaderen. Jezus is ons fundament, onze redding en onze inspiratie. Laten we die basis vasthouden met elkaar, en zoeken naar wat ons bindt. De eenheid zal zich verdiepen en een veilige basis vormen voor de (schaats-)tochten in ons kerkelijk leven.

 Peter Dijkstra