Op 24 november 2013 staat de band Next-Life voor het eerst in de nieuwe bezetting op het podium!
Op 24 november 2013 zal Next-Life tijdens een speciale dienst de muziek verzorgen in de Baptistengemeente te Surhuisterveen. Slechts drie maanden heeft Next-Life de tijd gekregen om te wennen aan de nieuwe bezetting en nu staat het eerste optreden voor de deur! Het belooft een spetterende avond te worden waarin enkele prachtige covers ten gehore zullen worden gebracht maar ook een aantal veelbelovende nieuwe nummers zullen worden gespeeld.
Next-Life speelt muziek in het genre melodieuze rock en heeft maar één ambitie: uitstekende muziek maken vol passie en vol enthousiasme voor DE Koning.
De avond begint om 19:30 aan de Kortelaan 1 in Surhuisterveen. De entree is gratis!
Het had er alle schijn van dat muzikant en producer William Wixley (32) het met zijn band zou maken in de seculiere muziekwereld. Toch bleef een definitieve doorbraak uit. “Je zou denken dat het voor mij niet de bedoeling was om door te breken,” zegt hij nu. Want in de christelijke scene gaat hij ondertussen als een speer.
“Strakke timing,” zegt William Wixley over het moment van het interview. De zondag erna wordt hij namelijk ingezegend als worship pastor in zijn kerk, de City Life Church in Utrecht. Het interview en de inzegening passen volgens William in een reeks gebeurtenissen die tekenend zijn voor het roer dat de energieke zanger onlangs heeft omgegooid. Een switch van 3FM naar EO-Jongerendag, van presteren naar ‘zijn’. Maar ook van een zangleider die ‘de maniertjes’ volgt, naar iemand die compleet zichzelf is en in de rondte springt als hij daar zin in heeft.
27 miljoen slaven
Een deel van Williams familie woont in Zuid-Afrika, William verbleef er tot zijn 7e. Misschien dat daardoor de zon in Williams liedjes nooit ver weg is. “Toen ik voor mijn band Wixley schreef, had ik vaak gekke, maar originele ideeën. Vreemde ritmes, aparte koorkeuzes… Afrikaanse invloeden, denk ik.”
William, getrouwd en vader van een dochter, is een blije vogel. “Enthousiast, maar niet happy clappy,” zoals hij zelf zegt. Zeer zelden kent hij donkere dagen. Zijn muziek zou je bijna ‘niks-aan-de-hand-muziek’ noemen. Bijna, want soms is er in Williams liedjes wel degelijk iets aan de hand. Het liedje Justice Song bijvoorbeeld van het gelijknamige recente album, ontstond doordat William geraakt werd door de statistieken over de moderne slavernij. “Eerlijk gezegd zocht ik inspiratie voor een liedje. Toen ik las dat er tegenwoordig naar schatting 27 miljoen slaven zijn – meer dan toen de slavernij werd afgeschaft! – vond ik dat ongekend. Zeker de persoonlijke verhalen komen binnen. In het nieuws hoor je er weinig over, maar ja, kinderen die misbruikt worden in bordelen… dat wil je gewoon niet weten.”
Naar aanleiding van dit nummer vroeg International Justice Mission Nederland (IJM) William als ambassadeur. “Een heel stoere organisatie. Ze doen samen met lokale autoriteiten invallen, bevrijden slaven en nemen daarna juridische stappen om de mensenhandelaren te veroordelen. Ik wilde dat mijn liedje iets zou betekenen, niet op zichzelf zou staan, en dat is aan het gebeuren: het is genomineerd voor een Zilveren Duif Award (zie kadertekst onderaan), en we gaan binnenkort ook nog een videoclip maken in Egypte, voor een mensenrechtenproject van de EO, op een plek waar recent veertien kerken platgebrand zijn.”
Geen doorbraak
Na een studie Muziektechnologie verdient William nu zijn geld met zingen in coverbands en als muziekengineer in zijn thuisstudio; projectmatig geeft hij workshops bandcoaching en songwriting. Bijna was hij doorgebroken met zijn band Wixley. Ze zaten vaak in 3FM-studio’s bij Rob Stenders, Giel Beelen en Michiel Veenstra. Serious talent in 2009. Best Independent Band in 2007. Grote festivals. The Entertainment Group (die van het debacle met Marco Borsato) stak nota bene 15.000 euro in de band. Toch bleef een doorbraak uit.
“Verschillende platendeals ketsten op het laatste moment af. We werden uit de finale van het 538 Demo Duel gehaald omdat dat niet matchte met ons toenmalige platencontract,” herinnert William zich. Dan: “Ik denk dat ook meespeelde dat ik gewoon niet graag genoeg wilde. 3FM heeft een keur aan bands die super gemotiveerd zijn, met een alles-of-niks-mentaliteit. Misschien zagen ze dat ik dat niet had. Uiteindelijk werden we lui en raakten we op. Het was een toffe tijd, maar ook zwaar.”
Ajax-Feyenoord
“Op een gegeven moment kregen we bij 3FM het stempel ‘christelijk’. Een soort smet, ze zijn daar super allergisch voor. Het leidde tot een boycot. We hadden net een typisch 3FM-liedje gemaakt waar veel geld in zat, maar men vond het opeens niet bij 3FM passen! Een jaar later hadden we een seculiere manager die bevriend was met de 3FM-hoofdredacteur. Zij gingen samen eten en hij raadde ons aan. ‘Maar zij zijn toch christelijk?’ ‘Nou en,’ zei onze manager, ‘het is goede muziek!’ Twee dagen later waren we serious talent.”
William snapt die allergie voor ‘het christelijke’ wel. “Als de christelijke achterban op internet met teksten komt als: ‘Wat een zegen broeder, dat jij bij 3FM het Evangelie brengt!’, dan ben je klaar. Toen Sharon Kips X-factor won, gebeurde dat ook. Haar christelijke achterban claimde haar: ‘Dat is er één van ons!’ Een soort Ajax-Feyenoord, christenen tegen niet-christenen. Hoe voelt dat voor niet-christenen, denk je? Die voelen zich in een hokje gestopt. Ik heb niet het idee dat je zoiets kunt veranderen; de kloof is groot, maar daar helpen christenen dus minstens zo hard aan mee. Het voelde alsof ik daartussenin zat.”
Bevestiging
Toen de cd Justice Song klaar was, had William – bijna burn-out – geen energie meer om ‘m te promoten. Toch had hij bij het luisteren steeds het idee dat hij er iets mee moest. Hij belde het christelijke platenlabel Ecovata, dat zijn cd inderdaad wilde uitbrengen. “Ik wil het niet vergeestelijken, maar je zou denken dat het niet goed voor mij geweest zou zijn als ik was doorgebroken in de seculiere wereld. Sinds ik de keuze maakte iets voor de christelijke scene te betekenen, werd ik binnen een maand gevraagd backing vocals te zingen bij Michael W. Smith en Kees Kraayenoord, en een jaar later voor de EO-Jongerendag. Ik ervoer dat als bevestiging van mijn keuze.”
Vrij van maniertjes
Inmiddels zit William helemaal op zijn plek. Hij leidt wekelijks de worship in zijn kerk, de City Life Church in Utrecht. “Ik had het idee dat ik me voor mijn lokale kerk moest inzetten. Al jaren was ik zangleider omdat ik het kon en er mensen blij mee maakte, maar ik vond mezelf geen zangleider. Het voelde niet comfortabel. Mijn beeld was dat zo iemand gedragen spreekt en tussen het tweede en derde liedje spontaan een bijbeltekst heeft die gaat over het derde liedje. Ik ben best springerig op het podium, een aanbiddingsleider doet zoiets niet – dacht ik. Tot- dat Ian Fisher, bassist bij Hillsong, tijdens een bezoek aan onze kerk tegen me zei: ‘Will, er zou eens een zangleider moeten opstaan die de aanbidding leidt zoals Bruce Springsteen zijn band leidt. Dan krijg je een revolutie.’ Springsteen is heel expressief maar wel authentiek. Ian prikkelde mij om meer mezelf te zijn op het podium. Inmiddels ben ik vrij van de maniertjes, het komt nu vanuit mezelf. Dat ik veel op seculiere podia heb gespeeld, heeft de manier waarop ik nu aanbidding leid, gevormd. Nu voel ik me op het podium meer een dirigent dan een artiest.” Enthousiast gebarend: “We gaan sámen iets doen, niet ik alleen. Ik probeer mensen aan het zingen te krijgen. Bij een concert moet je jezelf bewijzen; mensen moeten je leuk vinden. Maar bij aanbidding werkt dat niet zo. Bovendien wil je dat de zaal jou vertrouwt, daarom is authenticiteit zo belangrijk. Mijn missie is: de drempel voor mensen om mee te doen zo laag mogelijk maken. Daarom voel ik me meer een dirigent dan iemand die optreedt. Het hele muziekteam is daarbij belangrijk; ik heb het liefst dat ieder bandlid op het podium iets van zijn relatie met God kan weerspiegelen.”
Vis in het water
Afgelopen jaar was William medeverantwoordelijk voor de aanbidding op de EO-Jongerendag. “Dat was totaal niet intimiderend, ik voelde me als een vis in het water. Ik was daar, omdat zíj gingen zingen. Als ik mijn eigen liedjes zou spelen en cd’s moest verkopen, was dat wel anders. Kijk, ik ben nog jong en voel steeds meer de drive om voor God te leven. Zeker nu ik merk dat mijn keuze wordt gezegend. Ik wil nu knallen.”
Janine Beens wint Zilveren Duif Award Beste album met debuutalbum Janine
Tijdens een feestelijk galadiner in Hart van Holland in Nijkerk zijn vanavond de Zilveren Duif Awards 2013 bekendgemaakt en uitgereikt. Janine Beens ontving uit handen van Nico Schipper, directeur Groot Nieuws Radio, verrassend de award voor Beste album voor haar debuutalbum Janine. Kort daarvoor kreeg William Wixley de award voor Beste lied voor het door hem geschreven nummer Justice Song. Andy Bodkin, managing director CCLI Europe & Africa mocht deze prijs overhandigen. Els de Jong-van Gurp reikte namens de muziekbranche de prestigieuze Zilveren Duif Oeuvreprijs uit aan Wim Pols. André Rouvoet maakte namens de jury bekend dat de Zilveren Duif Aanmoedigingsprijs werd gewonnen door Het VreemdelingenCollectief. Winnaar in de categorie Beste album voor kinderen is Opwekking Kids 23. Jan van den Bosch overhandigde de award aan Peter Grasmeijer, bestuurslid van Opwekking. Bram Keizer gaf de award voor het Beste album gewijde muziek aan Heimwee van het koor Soli Deo Gloria te Urk. Junus Manuputtij ontving de award voor het Beste album instrumentaal uit handen van Jan Quintus Zwart.
foto: Jane Lasonder
Op 9 november begint de Week van de Christelijke Muziek; een promotiecampagne om de muziekverkoop in de christelijke boekhandel te bevorderen. Startpunt in deze week is de uitreiking van de Zilveren Duif Awards voor de beste Nederlandse christelijke muziek. Eind augustus maakte BCB, Brancheorganisatie voor het Christelijke Boeken- en muziekvak, de genomineerden bekend. Daarna ging de jury aan het werk, onder leiding van voorzitter André Rouvoet. Ook het publiek en een selecte groep muziekkenners mochten hun stem uitbrengen. Het totaal aantal stemmen van de drie verschillende groepen is gewogen meegeteld in de uiteindelijke toekenning van de Zilveren Duif Awards. De branche had het laatste woord in de toekenning van de Zilveren Duif Oeuvreprijs en de jury bepaalde de winnaar van de Zilveren Duif Aanmoedigingsprijs.
Zilveren Duif Oeuvreprijs – Wim Pols
Wim Pols, de winnaar van de Zilveren Duif Oeuvreprijs, is al veertig jaar lang pleitbezorger van de Nederlandstalige gospelmuziek. Voor Pols is het schrijven van liedjes een combinatie van inspiratie en transpiratie. Zo zei hij eens: “Er zijn soms liedjes die God me zo in mijn hart geeft, maar vaak ook is het een kwestie van worstelen met een idee, schaven aan de tekst en de melodie tot uiteindelijk het geheel op zijn plaats valt.” In de loop der jaren schreef Pols honderden songs. Zowel voor groepen waarvan hij zelf deel uitmaakte, als voor anderen. Hij is te horen geweest op vele plaatsen, in verschillende landen, samenspelend met diverse artiesten en in meerdere groepen. Hij presenteerde en presenteert muziekprogramma’s bij de EO en Groot Nieuws Radio.
Beste album – Janine van Janine Beens
Gospelzangeres Janine Beens (1982) zong jarenlang bij gospelkoor Living Water uit Genemuiden. Toen ze door haar dirigent Jan Rode werd gevraagd voor een solo begon het balletje te rollen. Een eerste solo ep kwam uit in 2008, gevolgd door een ep in 2011 samen met gitarist en plaatsgenoot Jerry Hoekman. Op haar winnende debuutalbum Janine staan tien gospelnummers met jazz-, soul- en popinvloeden. De nummers op het album gaan van vrolijk swingend via mid-tempo naar meer ingetogen luisterliedjes en weer terug. Janine zelf is verantwoordelijk voor de teksten op de cd, de muziek werd afwisselend geschreven door Janine, pianist Jan Willem van Delft, drummer en producer Wilkin de Vlieger en gitarist Jerry Hoekman.
Beste album voor kinderen – Opwekking Kids 23 van Opwekking Kids
Opwekkingsliederen zijn er voor iedereen. Voor volwassenen zijn er inmiddels meer dan 700 liederen verschenen, die gekenmerkt worden door een grote diversiteit aan muziekstijlen, thema’s en melodieën. Ieder jaar worden er rond Pinksteren nieuwe liederen aan de bundel toegevoegd, die op cd en in diverse tekst- en muziekboeken worden uitgegeven. Voor kinderen en jongeren zijn er in de afgelopen jaren eigen bundels verschenen: voor kinderen Opwekking Kids, en voor jongeren de life@opwekking reeks. Ook deze bundels worden jaarlijks met nieuwe liederen aangevuld. Het winnende album Opwekking Kids 23 is samengesteld door Mariëlle Goedhart, Ellen Laninga, Elise Mannah, Gert-Jan Scherff en Marcel Zimmer.
Beste album gewijde muziek – Heimwee van Soli Deo Gloria – Urk
Het christelijk mannenkoor Soli Deo Gloria behoort tot de jongste koren van het voormalige eiland Urk. Het werd in september 1997 opgericht door enkele vrienden, en staat sindsdien onder leiding van Jaap Joh. Kramer. Het koor treedt op in de traditionele Urker klederdracht voor mannen. Wat de leden bindt, is hun liefde voor het zingen, en hun geloof in wàt ze zingen. Het koor wil Gods boodschap van liefde en genade uitdragen. Soli Deo Gloria betekent ‘God alleen de eer’. Dat doel staat voor alle leden van het koor bovenaan. Het winnende album Heimwee gaat over een gevoel van verlangen naar huis. Het album is een muzikale overdenking over hemel, wederkomst en paradijs.
Beste album instrumentaal – The story of a child van Junus Manuputtij
Junus Manuputtij begeleidde jarenlang collega-muzikanten, maar debuteerde in 2012 onder eigen naam met het winnende album The story of a child. Muziek is voor Junus een middel om over God te kunnen praten. The story of a child bestaat uit een samenvoeging van oude hymns (Johannes de Heer, Glorieklokken, Geestelijke Liederen) en eigen nummers. Het album vertelt een persoonlijk verhaal over het opgroeien in geloof en zijn relatie met God waarbij muziek een belangrijke rol heeft gespeeld. De pianist arrangeerde voor dit album allerlei bekende en minder bekende christelijke liederen tot een smeltkroes van groovende jazz, r&b en hiphop.
Beste lied – Justice Song van William Wixley
Vijf jaar geleden richtte William Wixley een band op. Eerst onder zijn eigen naam, omdat het eigenlijk een uit de hand gelopen soloproject was. Inmiddels is het een 4-koppige band en is de naam ingekort tot Wixley. Het album Justice Song verscheen in de zomer van 2012. Het winnende gelijknamige lied is een nummer vol hoop. William Wixley bracht zijn eerste levensjaren door in Zuid-Afrika en kwam op zijn zevende naar Nederland. Onlangs is William ambassadeur geworden van IJM (mensenrechten organisatie International Justice Mission). Hij is wekelijks als worshipleider actief in City Life Church Utrecht.
Zilveren Duif Aanmoedigingsprijs – Het VreemdelingenCollectief
Het VreemdelingenCollectief is een uniek samenwerkingsverband tussen muzikanten, beeldend kunstenaars en schrijvers. Geboren uit het verlangen om bewuste momenten met God door te brengen. Om met teksten, beelden en muziek uiting te geven aan gedachten en gevoelens. Hun debuutalbum Niemandsland is een multidisciplinair project. De teksten en beelden (onder andere schilderijen, tekeningen, foto’s en zeefdruk) zijn meditatief. De liedjes persoonlijk en gericht op God. Aan het Niemandsland-project werkten maar liefst 21 personen mee.
De Week van de Christelijke Muziek en de uitreiking van de Zilveren Duif Awards worden georganiseerd door de Nederlandse distributeurs, music publishers en platenmaatschappijen onder leiding van BCB, Brancheorganisatie voor het Christelijke Boeken- en muziekvak. De productie van het galadiner wordt mede mogelijk gemaakt door Maarten Ouweneel Projecten. Groot Nieuws Radio verzorgt live radioverslaglegging van het galadiner. De overige sponsoren die deze promotiecampagne mogelijk maken zijn: Buma Cultuur, CCLI, Small Stone Media, Studio Vuurdoorn, Beter-uit Reizen, Promese, QRTickets, Touch Media, Sabra, JQZ Muziekproducties, Ecovata, Highway Media, Pieters, Quality Dots, en Unisong.
Wij geloven,
in een keerpunt in de tijd,
als Jezus komt in heerlijkheid;
een dag van diep ontzag en spijt.
Wij geloven,
In de victorie van het kruis,
in een altijddurend thuis;
de dood voorbij, het leven tegemoet!
In U alleen kunnen wij vallen en weer opstaan.
Door U alleen staan wij sterk!
Met U zullen wij leven in uw koninkrijk.
Wij verwachten en geloven,
dat Uw rijk eens komen zal:
Overvloedig niet te stuiten,
bruisend als een waterval,
smelten onze stemmen samen,
In een hemels lofgezang,
voor onze koning Heerser van ’t heelal!
Wij geloven,
In een kerk God toegewijd,
door Jezus Christus vrijgepleit;
een kerk die leeft en Hem belijdt.
Wij geloven,
In de victorie van Gods rijk,
overwinning in de strijd;
de nacht voorbij, met haast hem tegemoet!
Of het nu bij artiesten als Michael W. Smith, de Newsboys of InSalvation was; bij het lied ‘I Am Free’ bleef niemand stil staan. De song maakt iets los bij mensen, en dat is wat de oorspronkelijke schrijvers van het lied, de Desperation Band, al jaren doen. Op 17 November zijn ze in Nederland voor een eenmalig, avondvullend optreden in Hilversum!
De Desperation Band, onder leiding van Jon Egan, ontstond in 2001 vanuit een studentenbeweging in de
New Life Church in Colorado Springs. Heette het oorspronkelijk alleen ‘Desperation’; al snel veranderde
de naam in de ‘Desperation Band’ toen bleek dat de groep massale aandacht trok door haar muziek. Dat is
niet zo verwonderlijk, want die muziek staat bol van de passie en een verlangen naar een diepere relatie met
God. De Desperation Band wordt dan ook regelmatig in één adem genoemd met groepen als Hillsong
United en Gateway. De muziek ontstaat vanuit haar eigen kerk, maar raakt wereldwijd een snaar. En sinds
het recente album ‘You Hold It All’ (verkrijgbaar in Nederland via Hope Products), spreekt de band bewust jong én oud aan om duidelijk te maken dat de kerk één lichaam is.
De muziek van de Desperation Band komt voort uit de pieken en dalen van het leven; vaak in de eigen kerk.
Het lied ‘Overcome’ werd bijvoorbeeld een statement van de band toen haar kerk, de New Life Church, gebukt ging onder een publiek schandaal en een dodelijke schietpartij. Het zijn dergelijke verhalen die de passie van de groep deels verklaren, maar de diepste passie blijft het verlangen om mensen in aanraking te brengen met de levende God! Met songs als ‘I Am Free’, ‘Overcome’ en ‘My Savior Lives’ zijn veel mensen al bekend met de muziek van de Desperation Band. Nu is er een unieke gelegenheid om de groep een avond mee te maken en te ontdekken waarom deze aanbiddingsmuziek over de hele wereld is gegaan!
Het concert op 17 november vindt plaats in de Thousand Hills Church in Hilversum (Neuweg 148).
Kaarten voor het concert kosten € 10 en zijn verkrijgbaar via www.events4christ.nl of 0297-237171.
De muziek van de Desperation Band is in Nederland verkrijgbaar via Hope Products: www.hopeproducts.nl
Vier jaar geleden bleek het Nederlandse publiek heel warm te lopen voor de Amerikaan Jeremy Camp. Hij werd dé artiest op de EO Jongerendag van dat jaar dankzij zijn pakkende, breed toegankelijke muziek, maar ook door zijn krachtige getuigenis. Muziek is op zijn sterkst als dat samen komt. Daarom is het goed nieuws dat Camp terugkeert naar Nederland. Op donderdag 14 november geeft hij met zijn band een concert in Amersfoort.
Hoewel hij wel optrad op de EO Jongerendag, markeert het concert in november de eerste keer dat Jeremy Camp met een avondvullend optreden ons land bezoekt. De lokatie is in het hart van Nederland; de Rafaël Gemeente in Amersfoort (Kosmonaut 2).
Het is geen overbodige luxe dat Jeremy Camp deze avond uitgebreid de tijd neemt voor zijn muziek, want hij is een man met een verhaal dat die muziek veel heeft gevormd. Geen wonder dat de songs van deze Amerikaanse topartiest (waaronder zijn hit ‘I Still Believe’) doorleefd klinken.
Camp’s jeugd verliep niet zonder slag of stoot (het gezin waar hij in opgroeide had het niet breed en Jeremy was meer dan eens rebels), maar tijdens zijn opleiding ontdekte hij wie God echt voor hem was. Maar wat een piek in zijn jonge leven leek, bleek slechts voorbereiding voor zijn grootste uitdaging. Jeremy’s verloofde Melissa werd ongeneeslijk ziek, maar het duo besloot toch te trouwen. Niet lang na het sluiten van hun huwelijk, overleed Melissa en begon voor Camp een nieuwe zoektocht, die leidde naar verwerking in zijn muziek (onder andere het nummer ‘Walk By Faith’) en het vinden van zijn huidige vrouw Adrienne.
De afgelopen jaren is Camp vooral in Amerika uitgegroeid tot een zeer bekend artiest, maar waar hij ook komt, wint hij nieuwe fans. Tijdens zijn komende concert in Nederland zal hij bovendien werk laten horen van zijn pas verschenen nieuwe album ‘Reckless’. Wel of (nog) niet fan; het concert van Jeremy Camp in Amersfoort belooft nu al een laat hoogtepunt van het jaar te worden!
Kaarten voor het concert met Jeremy Camp kosten € 25,- en zijn verkrijgbaar via www.events4christ.nl of tel. 0297-237171.
Muziek kan licht brengen op donkere plekken. Dat blijkt ieder jaar opnieuw in Pattaya; een stad in Thailand die bekend staat als een bolwerk van prostitutie en mensenhandel. Onder de naam ‘Pattaya Praise’ wordt er jaarlijks een festival georganiseerd waarbij muziek, gebed en aanbidding de stad gaandeweg veranderen en het Evangelie brengen op een plaats waar God en hoop ver weg lijken. Menno Ouweneel is één van de musici die dit jaar deelneemt aan ‘Pattaya Praise’, dat 20 november van start gaat.
‘Pattaya Praise’ is gestart door onder andere Nella Davidse van Jeugd met een Opdracht. Zij beheert in Pattaya het Tamar centrum, dat dames uit de prostitutie wil halen om een nieuw leven met Jezus op te bouwen. In de jaren dat het festival georganiseerd wordt, zijn er artiesten en aanbiddingsleiders uit de hele wereld samen gekomen en hebben zij de atmosfeer van de stad voor hun ogen zien veranderen. Eén van die bands was het Britse Bluetree, dat over die ervaring het lied ‘God Of This City’ schreef. Toen Chris Tomlin van de Passion beweging het lied en het verhaal erachter hoorde, nam hij het ook op en werd het wereldwijd bekend.
Menno Ouweneel werd ook geraakt door dat lied en het verhaal van Pattaya en kreeg het verlangen om er ook een keer naar toe te reizen. Van 20 t/m 24 november gaat die wens in vervulling. Menno reist samen met muzikale vrienden Ralf Wigboldus en Jan Aernoud van Eeken (van de band Deployed). “Het is een voorrecht waarbij we allemaal voelen dat we ‘moeten’ gaan” zegt Menno. “Om een stem te zijn in het breken van onrecht, zodat recht kan zegevieren en men de liefde van Jezus kan kennen.”
Dat de aanbidding op ‘Pattaya Praise’ invloed heeft, blijkt uit het feit dat de gemeenteraad van Pattaya, na jaren het festival aanschouwd te hebben, zich weer hard begint te maken voor het centraal stellen van families in de stad die als één van de meest losbandige en goddeloze steden ter wereld beschouwd wordt.
Voor Menno Ouweneel volgt de reis op een bijzonder seizoen waarin zijn debuut cd ‘This Is My Story’ (Ecovata) verscheen en hij genomineerd werd voor de aanmoedigingsprijs van de Zilveren Duif awards (de landelijke prijzen voor christelijke muziek). De prijzen worden op 8 november uitgereikt.
Voor de reis naar ‘Pattaya Praise’ willen de muzikanten ook het Tamar Centrum steunen; indien mogelijk financieel. Via de stichting Beautiful Feet is er daarom de mogelijkheid de reis te sponsoren met een gift:
